ดูแลพ่อที่ป่วยอยู่ ไม่อยากให้พ่อตาย จึงปฏิบัติทุกวันเพื่อให้ผลบุญส่งให้พ่ออยู่กับเรานานๆ

คำถาม:

หลวงพ่อ:

ปฏิบัติถูกแต่วางใจไม่ถูก ไปอยากให้เขาอยู่นาน สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม ถ้าเกิดอุปฆาตกรรมเกิดขึ้น กรรมที่มันตัดรอน เราขวางไม่อยู่หรอก ภาวนา รักษาใจของเราให้ดี คน มนุษย์ เราแผ่ส่วนบุญให้ เขารับไม่ได้ พวกที่รับส่วนบุญของเราได้พวกเปรตบางอย่าง ฉะนั้นเวลาเราภาวนา แล้วเราอธิษฐานให้พ่อดีอย่างนั้นอย่างนี้ นี่เป็นความดีของเรา ส่วนเขาจะได้รับผลแค่ไหน อยู่ที่กรรมของเขาด้วย อยู่ที่สถานะของเขาด้วย

บุญไม่ได้ช่วยให้ใครรอดตายหรอก แต่บุญกุศลทำให้เราไม่ทุกข์ พ่อยังอยู่เราก็มีความปลื้มใจได้ดูแล ได้ทำสิ่งที่ดีงาม ใจเราเป็นบุญ ใจเรามีความสุข ไม่กังวล ถ้าพ่อจะตาย ใจเรามีปัญญารู้สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม ใจเราไม่เศร้าหมอง ผลของการปฏิบัติจะเป็นอย่างนี้ คือถ้าใครช่วยใครได้ให้มันไม่ตายได้ พระพุทธเจ้าไม่นิพพานหรอก ไม่มีใครห้ามความตายได้หรอก เพียงแต่ว่าเมื่อความตายของคนที่เรารักมาถึง ตั้งสติให้ได้ ไม่เศร้าหมองเท่านั้นล่ะ

ถ้าใจเราเป็นบุญเป็นกุศลแล้วก็แผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไป ถ้าเขาไปเกิดในภูมิที่รับได้ เขาก็ได้รับด้วย ถ้าเกิดไปเป็นเทวดาอย่างนี้ เขารับส่วนบุญของเราไม่ได้ เขาอนุโมทนาได้ เขาก็ได้บุญด้วย บุญนั้นเกิดจากตัวเขาอนุโมทนา ไม่ใช่เกิดจากที่เรายกให้ เรื่องบุญเรื่องกรรมมันซับซ้อน ฉะนั้นการที่เราทำดีดีที่สุดแล้วล่ะ การที่เราดูแลพ่อ ทำหน้าที่ของเรา อันนั้นดีที่สุดแล้วล่ะ ส่วนว่าดูแลแล้วจะไปได้นานแค่ไหนอะไรนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ต้องวางใจให้ได้ในทุกสถานการณ์