เคยบวชจำพรรษา ไม่ได้ศึกษาหลักธรรม หลังจากสึกมาแล้ว ฟังธรรมะหลวงพ่อ จึงได้ทราบว่าตนเองติดอาบัติสังฆาทิเสส ออกมาถึงเป็นตาลยอดด้วน

คำถาม:

หลวงปู่:

มันก็ปฏิบัติได้ เหมือนที่หลวงพ่อเล่านั้นล่ะ แต่ต้องอดทน อดทน สังเกตไหม พอจิตจะรวม มันจะเด้งขึ้นมา มันไม่รวมง่าย อดทน อย่างน้อยเราก็สะสมของเราไป มันก็จะค่อยๆ ง่ายขึ้นๆ หรอก อีกอย่างหนึ่งอาบัติสังฆาทิเสส ไม่ถึงระดับตาลยอดด้วน   อันนั้นปาราชิก ฉะนั้นเราไม่ใช่ถึงระดับขนาดนั้น ภาวนาเยอะๆ มีโอกาสก็ไปหาที่บวช แล้วไปอยู่ปริวาสให้มันจริงจัง ต้องอยู่วัดที่เขาทำกรรมฐานจริงๆ วัดบ้านทำปริวาสเป็นแค่กิจกรรมเฉยๆ ไม่ได้อยู่ปริวาสจริง เรียกว่าจัดปริวาสอย่างโน้น จัดปริวาสอย่างนี้ ไม่ถูกต้องตามพระวินัย 

อย่างพระไปร่วมงานปริวาส เดินเข้าไป เขาจะสัมภาษณ์อาบัติหรือเปล่า อาบัติแล้วจะประกาศออกไมโครโฟน องค์นี้อาบัติ คนที่ประกาศอาบัติแล้ว ไปเปิดเผยอาบัติสังฆาทิเสส ให้อนุปสัมบันรู้ มันไม่ถูกตั้งแต่เริ่มแล้ว ไปหาวัดกรรมฐาน บวช แล้วก็ไปอยู่ปริวาสให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราว ใจเราจะได้ไม่เศร้าหมอง มันภาวนาง่ายขึ้น แต่ในตำราบอกว่า กระทั่งปาราชิกยังได้โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี แต่นั่นสำนึกผิดจริงๆ ต้องกระอักเลือดก่อนหรือเปล่าก็ไม่รู้