แผ่นที่ ๘๔

ภาวนาอย่าคิดมาก ความคิดจะปิดบังความจริง ดูความจริง
อย่างความรู้สึกทั้งหลายเป็นความจริงที่ผุดขึ้นมา เราบังคับไม่ได้ เลือกไม่ได้
อย่างเราไปเห็นดอกไม้สักดอก ใจเราจะสุข หรือใจเราจะเฉยๆ หรือใจเราจะไม่ชอบขึ้นมา เราสั่งไม่ได้

คอยรู้เท่าทันใจของตัวเองไป ไม่เห็นจะต้องถามใครเลย
ถ้าพวกไม่ได้หลักของการภาวนา จะสงสัยไปเรื่อย
การปฏิบัติจะทำยังไงดี ทำยังไงจะเก่งเร็วๆ ทำยังไงจะบรรลุมรรคผลเร็วๆ
ในใจมีแต่คำว่าทำ มันไม่มีคำว่าเห็นอย่างที่เป็น มันพลาดกันตรงนี้เอง

ยิ่งคิดมาก ยิ่งสงสัยมาก
ยิ่งสงสัยมาก ก็ยิ่งคิดมาก
ความสงสัยกับความคิดมันหล่อเลี้ยงซึ่งกันและกัน
ยิ่งสงสัยก็ยิ่งคิด ยิ่งคิดยิ่งสงสัย

ดูเข้าไปตรงๆ ไม่เห็นมีอะไรต้องคิดเลย
อย่างความสุขเกิดขึ้น ต้องคิดไหม ไม่เห็นจะต้องคิดเลยว่านี่คือความสุขหรือเปล่า
ความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นก็แค่รู้อย่างที่มันกำลังปรากฏเท่านั้น
แล้วมันจะสอนธรรมะเราว่ามีแต่ความไม่เที่ยง มีแต่ของที่ถูกบีบคั้นให้แตกสลาย มีแต่ของที่ไม่ใช่ตัวเรา บังคับไม่ได้

ฉะนั้นเรียนธรรมะ ถามให้น้อย ดูให้มาก