แผ่นที่ ๙๒

ทานมีโอกาสทำก็ทำ ศีลต้องรักษา
สมาธิต้องฝึกทั้งความสงบ ทั้งการเจริญปัญญา
ถ้าเราทำอย่างนี้ได้เท่ากับเราได้ใช้ชีวิตของเรา
ใช้ร่างกายของเรา ทำประโยชน์สูงสุดแล้วให้ตัวเอง
การสงเคราะห์ช่วยเหลือคนอื่นก็เป็นประโยชน์รองลงไปแล้ว
แต่ประโยชน์ที่สำคัญเลยคือพัฒนาตัวเองได้
นำตัวเองไปสู่ความรู้ถูก ความเข้าใจถูก พ้นทุกข์ได้
สุดท้ายจิตมันอยู่กับสุญญตา อยู่กับความว่าง
อยู่กับพระนิพพาน สงบสุข สว่าง ว่าง สว่าง บริสุทธิ์

ธรรมะอย่างนี้ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า เราจะไม่ได้ยินหรอก
อาศัยปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าท่านสอนมา
ครูบาอาจารย์ท่านก็ศึกษาสืบเนื่องกันมา
หลวงพ่อก็เรียนจากครูบาอาจารย์มา
ถึงวันนี้ก็เอามาบอกพวกเราว่า
เส้นทางไปสู่ความบริสุทธิ์หลุดพ้นก็เส้นทางอย่างนี้
ทำทาน ถือศีล ภาวนาไป
ทั้งสมถกรรมฐาน ทั้งวิปัสสนากรรมฐาน
ทำสมถะจะได้ความสงบ ทำวิปัสสนากรรมฐานจะได้ปัญญา
บุญทั้งหลายสิ่งที่เรียกว่าบุญ
เป็นการสร้างคุณงามความดีทั้งหลาย เป็นบุญ
แต่สิ่งที่เป็นกุศลต้องประกอบด้วยปัญญา
กุศลแปลว่าความฉลาด
ทำบุญแล้วเราได้ความสุข
เราเจริญกุศลเราได้ความพ้นทุกข์ มันเหนือกว่ากันอยู่ชั้นหนึ่ง

เราทำบุญสิ่งที่เราจะได้คือความสุข
อย่างเรารักษาศีลมาดี พอเรานึกถึงเราก็มีความสุขแล้ว
เราได้ช่วยคนอื่น ช่วยสัตว์อื่น พอเรานึกถึงก็มีความสุขแล้ว
เรานั่งสมาธิ เดินจงกรมจิตสงบ เข้าฌานได้ก็มีความสุข
แต่เราเจริญวิปัสสนากรรมฐานได้ ได้ปัญญา
มันเหนือกว่าบุญคือตัวกุศล กุศลเป็นความฉลาด
รู้ผิดชอบชั่วดี รู้สิ่งที่ควรละเว้น สิ่งที่ควรประพฤติ
ก็สามารถพัฒนาจิตใจตัวเองไปสู่ความพ้นทุกข์ได้
ฉะนั้นบุญให้ความสุขเรา กุศลให้ความพ้นทุกข์เรา
ทำได้ทั้งบุญทั้งกุศลดีที่สุด มีทั้งความสุขด้วยและไม่ทุกข์ด้วย

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
11 ธันวาคม 2564