แผ่นที่ ๙๘

เส้นทางของพระพุทธเจ้าก็จะสอน
ให้เราเห็นกายเห็นใจตามความเป็นจริง
เพราะเห็นตามความเป็นจริงจึงเบื่อหน่าย
เพราะเบื่อหน่ายจึงคลายความยึดถือ
เพราะคลายความยึดถือจึงหลุดพ้น
เพราะหลุดพ้นจึงรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว
ชาติคือความเกิดสิ้นแล้ว
พรหมจรรย์คือการปฏิบัติธรรมเสร็จแล้ว
กิจที่ควรทำทำเสร็จแล้ว
กิจอื่นเพื่อความบริสุทธิ์หลุดพ้นไม่มีอีกแล้ว
เส้นทางของพระพุทธเจ้า ต้องเห็นตามความเป็นจริงถึงเบื่อหน่าย
คลายความยึดถือแล้วหลุดพ้น เส้นทางเป็นอย่างนี้

เราไม่สามารถเดินในเส้นทางนี้ได้ดี
เพราะเราขาดเครื่องมือสำคัญที่สุด คือตัวสติ
ถ้าเรามีสติที่ถูกต้อง สมาธิที่ถูกต้องก็จะเกิด
ถ้าเราไม่มีสติที่ถูกต้อง สมาธิที่ถูกต้องก็ไม่มี
การเจริญปัญญาหรือการทำวิปัสสนากรรมฐานก็ทำไม่ได้ มรรคผลก็ไม่มีทางเกิด
เพราะฉะนั้นเราจะต้องรู้อย่างหนึ่ง สติสำคัญมาก เป็นธรรมะที่มีอุปการะมาก
ท่านยกไว้ 2 ตัว สติกับสัมปชัญญะว่าเป็นธรรมที่มีอุปการะมาก
ที่จะคอยช่วยเหลือคุ้มครองเราจนถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้น

สติเป็นตัวรู้เท่าทันความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของกายของใจเรา
ฉะนั้นสติที่รู้กายรู้ใจ เรียกว่าสติปัฏฐาน สติอย่างอื่นไม่เรียกว่าสติปัฏฐาน
เขาเรียกว่าเป็นสติเฉยๆ ไม่ใช่สัมมาสติ
สิ่งที่เป็นสัมมาสติ คือสติปัฏฐาน จำไว้เลย
พระพุทธเจ้าบอกเลยว่าสัมมาสติ อธิบายด้วยสติปัฏฐาน 4
ก็คือให้เราคอยรู้สึกกายในกายเนืองๆ รู้สึกเวทนาในเวทนาเนืองๆ
รู้สึกจิตในจิตเนืองๆ รู้สึกธรรมในธรรมเนืองๆ

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
บ้านจิตสบาย
23 เมษายน 2566