มีสติรู้ทันผัสสะที่เกิดขึ้น และวางใจเป็นกลางด้วยอุเบกขา ที่ประกอบด้วยปัญญาในการเห็นไตรลักษณ์

คำถาม:

หลวงพ่อ:

อย่าวางใจ ไม่ต้องวาง ถ้าจะวาง จิตมันวางของมันเองด้วยปัญญา ถ้าเราจงใจวางจิตให้เป็นกลาง อันนี้เราปรุงแต่งแล้ว รู้สึกไหมพอปรุงแต่งได้เรื่อยๆ เรารู้สึกกูเก่งขึ้นมาแล้ว กูดี กูเก่ง กูถูก กูฉลาด เพราะฉะนั้นเราอย่าไปจงใจวางจิต มันเป็นอย่างไร รู้ว่าเป็นอย่างนั้น ที่พูดมาแต่ต้นนั้นใช้ได้ มันผิดตรงที่จงใจไปวางจิตนั่นล่ะ