เป็นโรคซึมเศร้า เคยคิดฆ่าตัวตาย อยากเลิกกินยา ใช้พุทโธเป็นวิหารธรรม แล้วดูกายเคลื่อนไหว ควรปฏิบัติอย่างไร

คำถาม:

เป็นโรคซึมเศร้า เคยคิดฆ่าตัวตาย อยากเลิกกินยา ตอนนี้มีหดหู่บ้าง ปฏิบัติธรรมมา 1 ปีกว่า ใช้พุทโธเป็นวิหารธรรม ทำในรูปแบบก่อนนอน ระหว่างนั่ง ฟุ้งนาน แล้วกลับมาพุทโธบ้าง แล้วดูกายเคลื่อนไหว เพราะชอบจับเส้นผม เห็นชอบไม่ชอบ ควรปฏิบัติอย่างไรต่อไปคะ

หลวงพ่อ:

ต้องกินยา อย่าเลิก ถ้าหมอให้กินต้องกิน โรคซึมเศร้าบางทีมันเกิดจากสมอง ไม่ใช่เกิดจากจิต ถ้าเกิดจากสมอง สารเคมีในสมองเราไม่สมดุล ก็ต้องกินยา ส่วนจิตใจเป็นเรื่องของเรา ไม่มีใครรักษาแทนเราได้ ภาวนาอย่าให้เครียด ภาวนาไป เห็นร่างกายมันเคลื่อนไหว เห็นร่างกายมันทำงานไป อย่าอยู่ว่างๆ หาอะไรทำเล่นๆ ไปเรื่อยๆ ปลูกต้นไม้ เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวอะไรก็ทำไป ให้มันมีกิจกรรมทำ พอมันมีกิจกรรมทำ ใจมันจะกระทบอารมณ์ สมมติว่าเราเลี้ยงแมว แมวมันเล่นน่ารักดี ขำดีอะไรอย่างนี้ ใจเราขำ เรารู้ว่ามันขำ อาศัยสิ่งที่เราชอบ ชอบเลี้ยงแมว เราก็เลี้ยงแมวไป ก็จะเห็นใจเราเปลี่ยนแปลงไป เราก็ได้ปฏิบัติไปด้วย มีความสุขไปด้วย

อย่าอยู่นิ่งๆ อย่าอยู่เฉยๆ อย่าอยู่ลำพัง ประเภทปิดห้องอยู่คนเดียวอะไรอย่างนี้ ไม่ดีหรอก ต้องออกมากระทบอารมณ์ แต่เลือกกระทบอารมณ์ที่มันสบายใจ อย่างในวัดอย่างนี้ พระบางองค์ท่านก็ชอบปลูกต้นไม้ หลวงพ่อไม่ว่าก็ปลูกต้นไม้ไป บางองค์ทำอย่างโน้นทำอย่างนี้ บางองค์ก็นั่งทำไม้กวาด ทำงาน ทำ ดูกายดูใจของตัวเองไปเรื่อยๆ การปฏิบัติ ไม่ใช่การซุกตัวอยู่ในห้องเงียบๆ ออกมาอยู่กับโลก อย่าหนี ถ้าหนี ยิ่งหนีมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ดี แต่ยาต้องกิน ตามที่หมอสั่ง อย่าเลิกเอง เลิกเอง เดี๋ยวสมองเรากระทบกระเทือน สมองกับจิตมันสัมพันธ์กัน ถึงจะเป็นคนละอันกัน แต่ก็ยังสัมพันธ์กันอยู่ เราไม่ถึงขั้นที่จิตอิสระจากสมอง

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม 14 สิงหาคม 2565