หมาจรจัด

โยม: ปกติแล้ว จะดูแลหมาจรจัดอะไรอย่างนี้ค่ะ มีที่จะโดนฆ่า ก็เอามาเลี้ยงด้วย ก็เลยกังวลว่า ถ้าตอนสุดท้าย สมมุติว่าก่อนตายแล้วจิตเราไปคิด… ถึงแม้ว่าจะเป็นกุศลที่เราทำกับเค้า เราจะไปเกิดเป็น…

หลวงพ่อ:

(๑)

เป็นกุศล เราก็ไปเป็นเปรต
เป็นเปรตอยู่กับฝูงหมา

พวกที่สงเคราะห์สัตว์ ต้องระมัดระวังนิดหนึ่ง
สงเคราะห์สัตว์แล้ว มันจะมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
อย่างคนเค้ารู้ว่า เราเลี้ยงหมาอนาถา
เค้าจะขนเอามาให้เรื่อยๆ
สุดท้ายถึงจุดหนึ่ง เราจะเลี้ยงไม่ไหว

เคยมี ผู้หญิงคนหนึ่ง เดินไปกับแฟน
ไปเจอหมา ก็เก็บมาเลี้ยงตัวหนึ่ง
สองคนปลื้ม เจออีกก็เก็บอีก
สุดท้ายเยอะแยะเลย สามีทนไม่ไหว
ชีวิตนี้ไม่ต้องทำมาหากินแล้ว เลี้ยงแต่หมา
สามีหนีไปเลย
ภรรยาอยู่กับความทุกข์ อยู่กับหมา
หมาก็ทุกข์ คนก็ทุกข์ ถัดจากนั้น

อย่างนี้ไม่ดี
เรียกว่าจิตเบื้องต้นเป็นกุศล สุดท้ายเป็นอกุศล
เพราะอย่างนั้น ต้องมีคำว่าอุเบกขากำกับ
ความเมตตากรุณา ต้องมีอุเบกขากำกับเสมอ
แค่ไหนพอดี แค่ไหนทำได้ แค่ไหนเกิน
ถ้าเกินไม่เอา ไม่ใช่ต้องรับทั้งหมด

แล้วก็ต้องรู้อย่างหนึ่ง
ไม่หมาตายก่อนเรา เราก็ตายก่อนหมา
ถึงจุดหนึ่ง หมามีกรรมของตัวเอง
หมาเคยจรจัดมาแล้ว ก็ได้จรต่อ
เป็นธรรมชาติธรรมดา

ทำไมหมาต้องจรจัด
เพราะหมาทำวิบากมา ทำกรรมมาอย่างนั้น
ต้องรับวิบากอย่างนั้น
เราไปแทรกแซงมากก็ไม่ได้หรอก ช่วยเท่าที่ช่วยได้

อย่างหลวงพ่อ อย่าว่าแต่หมาเลย คนน่าสงสารเยอะแยะ
ทำไมหลวงพ่อไม่เอามาเลี้ยงไว้ในวัด หาข้าวให้กิน
ทำไมไม่เอามาเลี้ยง
พวกอยากสมัครมาอยู่วัด เยอะมาก
ถ้าหลวงพ่อทำอย่างนั้น
มันเปลี่ยนวัด เป็นสถานสังคมสงเคราะห์
แล้วถ้ามากขึ้นๆ มันรับไม่ได้ รับไม่ไหว
วันๆ หนึ่ง กรรมฐานก็ไม่ต้องสอนกันแล้ว

เหมือนบางวัด หมาเต็มวัด พระหนีไปเลย
พระทนไม่ไหว หมาแย่งกินข้าวหมด
พระจะตักข้าวใส่ปาก หมาก็มอง น้ำลายยืด
พระกินไม่ลง ป้อนหมา
ป้อนไปหนึ่งตัว แล้วจะกิน เอ้า มาอีกตัวแล้ว
สุดท้ายพระก็ทนไม่ได้ พระก็หนีไป
วัดนั้นกลายเป็นวัดที่ไม่มีพระ เต็มไปด้วยหมา

ถ้าทำอะไรที่ไม่มีลิมิต
มันทำไม่รอดหรอก แล้วใจเศร้าหมอง
พอจิตเศร้าหมอง
ตายไปด้วยจิตที่เศร้าหมอง ไม่ใช่เรื่องดี
ต้องอุเบกขา สงเคราะห์ได้แค่ไหน แค่นั้น

ไม่อย่างนั้นหลวงพ่อรับพวกเรามาเลี้ยงไว้เต็มวัดแล้วป่านนี้
แล้ววันๆ คงไม่ต้องทำไม เราจะต้องคอยห้ามมวย
มาแล้วก็มีเขี้ยวมีเล็บมาทุกคน กูเก่งมาทั้งนั้น

ไปดูเอา แค่ไหนพอดี ตัวไหนไม่พอดีก็คืนเขาไป

(๒)

ที่จริงก็ต้องมีความรับผิดชอบ
ก่อนที่จะเลี้ยงสัตว์ ต้องดู
ว่าเรารับผิดชอบชีวิตเขาได้ไหม
สัตว์น่าสงสาร
สัตว์เวลาอยู่กับเรา อย่างพวกหมา มันภักดีเลย
มันไม่คิดหรอก ว่าเราจะทำร้ายมัน หรือเอามันไปทิ้ง
มนุษย์ใจน่ากลัวมากจริงๆ