ในชีวิตประจำวันยังปฏิบัติไม่ค่อยได้ ที่ผ่านมาเคยเห็นจิตที่พลิกไปมา เห็นจิตที่โกรธและปากที่ขยับของมันเอง เห็นความไม่ดีของตัวเองมาก เพิ่งพบว่าเป็นมะเร็ง

คำถาม:

หลวงพ่อ:

รู้สึกร่างกายไว้ ร่างกายเป็นมะเร็งแต่ร่างกายไม่ได้บ่น ร่างกายไม่ได้กลุ้ม จิตไม่ได้เป็นมะเร็งแต่จิตกลุ้ม สังเกตไปร่างกายมันแค่ของถูกรู้ถูกดู ร่างกายมันเจ็บป่วย ร่างกายไม่บ่น จิตไม่ได้มีเชื้อโรคอะไรทั้งสิ้น ไม่ได้มีเซลล์มะเร็งในตัวจิต แต่จิตกลับคร่ำครวญ พยายามสังเกตให้ดีเลย จิตมันโดนหลอก จิตไม่ได้ป่วย กายต่างหากที่ป่วย กายไม่บ่น จิตมันบ่น แยกตัวนี้ให้ออก

เสร็จแล้วพอจิตเรามีกำลังขึ้นมา มันก็ไม่ได้มีอะไรต้องเดือดร้อนแล้ว รักษาก็รักษาไป ให้หมอรักษาไป เราก็ร่วมมือกับเขา ดูแลร่างกายนี้เป็นหน้าที่ เพราะร่างกายนี้วิบากส่งมา กรรมส่งมาให้เราได้ร่างกายอย่างนี้ เราก็ได้ใช้ประโยชน์ในร่างกายนี้ ได้สร้างคุณงามความดีด้วยร่างกายนี้

สมมติว่าเราเกิดไม่สบายมาก เดินไม่ไหว เราจะใช้ร่างกายทำคุณงามความดี ทำอย่างไรล่ะ เราเห็นร่างกายมันนอนอยู่ เห็นร่างกายมันหายใจอยู่ ใจเราเป็นคนรู้ เอาร่างกายเป็นอุปกรณ์ของการปฏิบัติธรรม เราใช้ประโยชน์ร่างกายได้เต็มที่เลย จิตมันจะได้มีกำลังขึ้นมา มิฉะนั้นมันหดหู่