เห็นจิตแน่นได้เอง หายเเน่นเอง ไม่ชอบเวลาแน่น เห็นว่าชอบเวลาไม่แน่น

คำถาม:

หนูภาวนาเห็นว่าเวลาหลงไปคิด จิตมักจะดึงกลับให้มาอยู่ที่กายบ้าง พุธโธบ้าง ทำให้เกิดอาการแน่น หนูเห็นจิตแน่นได้เอง หายเเน่นเอง ไม่ชอบเวลาแน่น อยากหาย พยายามทำให้หาย และเห็นว่าชอบเวลาที่ไม่แน่น หนูกราบขอวิหารธรรม และคำแนะนำในการปฏิบัติ เพื่อนำไปภาวนาต่อค่ะ

 

หลวงพ่อ:

ที่หนูภาวนาถูกแล้ว ทำให้สม่ำเสมอ เพียงแต่แบ่งเวลาไว้ ทุกวันไหว้พระ สวดมนต์ ทำสมาธิอะไร ให้จิตมันได้มีแรงพักผ่อนบ้าง ที่หนูทำนั้นเป็นการเจริญปัญญา ทำได้ดี การเจริญปัญญาถ้าทำรวดไปเลย จิตไม่ได้พัก ถึงจุดหนึ่งจิตจะไม่มีกำลังมันจะฟุ้งซ่าน พอจิตมันเหนื่อยขึ้นมามันจะไปติดอยู่ในว่างๆ สว่างว่างๆ เฉยๆ เป็นไหม เพราะจิตมันพักไม่พอ คล้ายๆ เราเคี่ยวเข็ญ จิตเหมือนทาสเลย เราใช้งานทั้งวันทั้งคืน ใช้เดินปัญญา พอมันเหนื่อยมันก็อู้เลย ไปว่างๆ สว่างอยู่เฉยๆ ถ้ามันเป็นอย่างนั้นเดี๋ยวเคยตัว ชอบไปอยู่ตรงนั้น

มาทำสมาธิให้มันเป็นเรื่องเป็นราว นั่งหายใจเข้าพุท หายใจออกโธ สงบไม่สงบก็ช่าง แต่ถึงเวลาเราก็ทำไปเรื่อยๆ ไม่ได้ทำด้วยความอยาก สงบก็ช่างไม่สงบก็ช่าง แต่จิตจะได้พัก จิตได้พักแล้วเราจะเห็นสภาวะทำงานได้ดี ที่เห็น เห็นดีอยู่แล้วนะ แต่จิตไม่ค่อยได้พัก มันก็จะไปติดว่างๆ สว่างอยู่ ตรงนั้นเป็นที่ที่จิตมันหนีไป คล้ายๆ มันอู้งาน ฉะนั้นให้มันพักบ้าง

 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม 7 สิงหาคม 2564