คำถาม:
หลวงพ่อ:
ที่เรารู้สึกกินแรงมากในการภาวนาเพราะสมาธิเราไม่พอ ถ้าสมาธิพอ เราไม่รู้สึกว่ามันเหนื่อยหรอก มันไม่กินแรง
ดีแล้วที่กินยา ทุกวันนี้คนไทยเรา คนชาติอื่นหลวงพ่อไม่รู้ แต่คนไทยเป็นโรคซึมเศร้าเยอะเลย ชีวิตมันพลิกแพลง ผันผวนรุนแรง รวดเร็ว ชีวิตเราเครียด เรามีอยู่มีกิน มีทรัพย์สิน มีอะไรมากมาย แต่เครียดมากขึ้น คนรุ่นเรานี้ ฉะนั้นพอเครียดจัดๆ บางทีร่างกายก็แปรปรวนไป ถึงเวลากินก็กินไม่ลง ถึงเวลานอนก็นอนไม่หลับอะไรอย่างนี้ ร่างกายมันก็แปรปรวนไปหมด จิตใจก็วุ่นวาย ไม่สบาย
ไม่สบายกระทบออกมาถึงร่างกายได้ ก็ต้องไปหาหมอ อย่าไปรังเกียจจิตแพทย์ ฉะนั้นเครียดมากๆ ก็ลองไปคุยกับจิตแพทย์ดู เอาความเครียดของเราไปให้จิตแพทย์ไป เราสบาย เขาให้กินยาก็กินไป แล้วพอเรากินยา สมองเราก็ปกติแล้ว
สมองมันเป็นวัตถุ วัตถุกับจิตสัมพันธ์กัน พอสมองเราปกติ จิตใจเราก็ภาวนาง่าย สมองเราวุ่นวาย โฟกัสอะไรก็ยาก concentrate อะไรก็ยาก ก็ภาวนาไม่ไหว จิตกับสมองสัมพันธ์กัน เป็นคนละอันกันแต่สัมพันธ์กัน บางทีภาวนาไปเรื่อยๆ จนกระทั่งร่างกายตาย สมองตาย จิตมันก็ยังทำงานได้อยู่ ฉะนั้นถ้าเป็นเรื่องทางร่างกาย หาหมอถูกต้องแล้ว ทางจิตใจเราก็ภาวนาของเราไปเรื่อย
การที่เราเห็นมันไหวขึ้นมากลางอกนี่ดี ไม่ใช่ไม่ดี ดูไปเรื่อยๆ เราจะเห็นทุกข์ ไม่มีอย่างอื่น มีแต่ทุกข์เลย โลกนี้มีแต่ทุกข์ โลกมันหมุนอยู่กลางอกนี้เอง อย่าเลิกกินยา ต้องให้หมอสั่งนะ แล้วก็ภาวนา มันจะราบรื่น มิฉะนั้นจะภาวนาลำบาก
วัดสวนสันติธรรม 22 มกราคม 2566