ระหว่างเล่นเกมได้เห็นความโลภ อยากเอาชนะ ดีใจ เสียใจ เห็นว่าความดีใจนั้นถูกเคลือบด้วยกิเลส ระยะหลังนี้มีการทะเลาะกับคนในครอบครัว รู้สึกมีผลต่อการภาวนา

คำถาม:

หลวงพ่อ:

อย่าเล่นเกม เล่นแล้วจิตมันแกว่งขึ้นแกว่งลงเยอะเกินไป ทำความรู้สึกตัวยาก ถ้าเรารู้สึกตัวได้จริงๆ ใจจะไม่คิดเยอะ บางทีการเล่นเกมก็เป็นการหนีปัญหา หนีจากโลกของความเป็นจริงไป เข้มแข็งไว้ พยายาม ปฏิบัติบางคนเขาบอกเขารำไทเก๊กเจริญสติ ส่วนมากก็เล่นไปเล่นมาจิตไหลออกไป อย่างเราเล่นเกมจิตออกนอก จนกระทั่งเกิดอารมณ์รุนแรงแล้วเราถึงเห็น เราจะไม่เห็นตอนที่จิตออกนอก ตอนที่จิตไหลออกไปไม่เห็น เพราะฉะนั้นตรงนั้นจิตมันไปสร้างภพ สร้างชาติ สร้างทุกข์ ไปเรียบร้อยแล้ว เลิกได้ก็เลิก เสียเวลา เอาไว้ได้อนาคามี แล้วค่อยไปเล่น มันไม่เสียหายมาก

ชีวิตกับปัญหามันของคู่กัน ปัญหาในบ้านส่วนหนึ่งบางทีก็เป็นเรื่องของเรายึดถือความคิดความเห็นของเราเยอะ กระทบกระทั่งได้เยอะหน่อย ถ้าเราเปิดใจฟังคนอื่นฟังเหตุผลของเขา เราไม่ตัดสินด้วยความเห็นของเราคนเดียว การกระทบกระทั่งก็จะน้อยลง ไม่ว่าในบ้านหรือที่ไหนก็ตาม ไปฝึกให้มีสติได้บ่อยๆ

จิตยังฟุ้งซ่าน ฟุ้งซ่าน อยู่กับเครื่องอยู่ของเราไว้ ถ้าเล่นเกมเยอะยิ่งฟุ้งใหญ่ อยากได้ของดีก็ยกเกมถวายพระพุทธเจ้าไป