ระหว่างวันยังมีลืมการปฏิบัตินาน และเรื่องทางโลกยังดึงดูดไปง่าย ที่ผ่านมาพลาดตรงไหนถึงไม่พัฒนาเท่าที่ควร

คำถาม:

เริ่มเข้าใจมากขึ้นที่ว่า ต้องพยายามฝึกจิต ให้เคยชินในการอยู่กับตัวเอง ไม่ล่องลอยไปไหน และรู้ทันที่หนีไปคิดฟุ้งซ่าน ระหว่างวันยังมีลืมการปฏิบัตินาน และเรื่องทางโลกยังดึงดูดไปง่าย เดินจงกรมยังสามารถไหลไปเรื่องอื่นได้นาน ที่ผ่านมาพลาดตรงไหนถึงไม่พัฒนาเท่าที่ควร

หลวงพ่อ:

ก็ตั้งใจให้มันเด็ดเดี่ยวไปนะ ว่าเราต้องการอะไรแน่ ถ้าเราต้องการความพ้นทุกข์ก็ยุ่งกับโลกเท่าที่จำเป็น หลวงพ่อไม่ได้บอกว่าอย่ายุ่งกับโลก เราเป็นฆราวาสเรายุ่งกับโลกเท่าที่จำเป็น แต่ต้องหาอยู่หากินอะไรอย่างนี้ เลี้ยงครอบครัว มีหน้าที่ต้องทำ ทำ ไม่ละทิ้ง คนละทิ้งหน้าที่ภาวนายาก เห็นแก่ตัว ฉะนั้นเรามีหน้าที่ทางโลก เราก็ทำของเราไป แต่เราเตือนตัวเองอยู่เรื่อยๆ ว่าเป้าหมายหลักในชีวิตเรา คือการภาวนา การปฏิบัติให้พ้นทุกข์ หรือทุกข์น้อยลงเป็นลำดับๆ ไป ถ้าใจเราคิดถึงเป้าหมายอันนี้อยู่ มันจะไม่ทอดทิ้งการปฏิบัติหรอก ตอนหลวงพ่อเป็นโยม ใจลึกๆ มันรู้สึกตลอดเลยว่าตรงนี้ยังไม่ใช่ ไอ้นี่ก็ไม่ใช่ ไอ้นี่ก็ยังไม่ใช่ที่ๆ ของเรา ยังมีสิ่งที่เรายังต้องเรียนต้องรู้อีก ฉะนั้นจะขยันภาวนาโดยที่ไม่มีใครบังคับหรอก ภาวนาของเราเองทุกวันๆ เพราะเรารู้ว่า มันยังมีสิ่งที่มีสาระแก่นสารสูงกว่านี้ ที่เรายังเข้าไม่ถึง ใจมันรู้สึกๆ มันจะไม่ขี้เกียจหรอก จะขยันภาวนา

ฉะนั้นภาวนาเราต้องรู้เรามีเป้าหมาย เป้าหมายของเราภาวนาให้มันพ้นทุกข์ ตราบใดที่ยังทุกข์อยู่ ก็ยังต้องภาวนาอยู่ ก็เตือนตัวเองเรื่อยๆ อย่าประมาทนะ ชาตินี้มีโอกาสดีแล้ว คนจำนวนมากเลยเขาอยากหาทางพ้นทุกข์ แต่เขาไม่รู้ทาง เขาไม่ได้รู้จักพระพุทธเจ้า เราได้รู้จักพระพุทธเจ้า รู้จักศาสนาพุทธแล้ว เป็นโอกาสที่ดีอย่างยิ่งของเราแล้ว มีบุญนะถึงจะที่ได้เจออย่างนั้น เราอย่าทิ้งให้เสียเปล่าๆ พยายามภาวนา มีเครื่องอยู่ของเรา อยู่กับลมหายใจ อยู่กับพุทโธ หรืออย่างหลวงพ่อแต่ก่อนอยู่กับจิต จิตขยับเขยื้อนอะไรเห็นทั้งวัน แล้วบางทีก็เห็นจิตพลิกไปทำสมถะ ว่าง สว่าง บางทีจิตก็ออกมาเดินปัญญาเกิดดับให้ดู ใช้จิตเป็นวิหารธรรม เราไม่ถนัดเราก็ใช้ลมหายใจ ใช้ร่างกาย เตือนตัวเองไม่ให้หลงยาว ปลุกตัวเองให้ต่อสู้ เรายังทุกข์อยู่

แล้วขณะนี้เรามีโอกาสแล้ว เราได้เจอศาสนาพุทธ เรามีโอกาสพ้นทุกข์แล้ว ถ้าเราไม่ตั้งอกตั้งใจสู้ ถ้าโอกาสนี้ผ่านไปแล้วเราจะทำอย่างไร ชาติต่อไปอาจจะไม่มีศาสนาพุทธก็ได้ ปกติศาสนาพุทธจะอยู่ไม่นานหรอก ไม่ว่าพระพุทธเจ้าองค์ไหน อยู่สั้นๆ หลายๆ พระพุทธเจ้าพอท่านปรินิพพานไป สาวกรุ่นที่ท่านสอนสิ้นไป ก็หมดแล้วศาสนาไม่เหลือแล้ว ศาสนาของพระพุทธเจ้าเราองค์นี้สืบทอดมาได้ 2,600 ปีแล้ว แต่เทียบกับอายุของโลก 4,000 กว่าล้านปี นิดเดียวเอง ฉะนั้นวันเวลาที่มีพระพุทธเจ้าสั้นมากเลย ขณะนี้มีแล้ว เตือนตัวเองไปนะ ปลุกใจให้มันขยัน จดจ่อ สนใจ ถ้ามันสนใจที่จะภาวนา มันจะขยันภาวนาเอง ถ้ามันสนใจโลก มันก็ไปกับโลก สนใจธรรมมันก็ไปกับธรรม

 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม 31 ธันวาคม 2564