ป่วยหนักมานาน มีเวทนาทางกายแรงหลายครั้ง ทำให้เคว้งดูอะไรไม่ได้ ขอสอบถามว่าเมื่อมีความเจ็บปวด มีเวทนาทางกายแรงเกินกว่ากำลังสติ ควรวางใจอย่างไร

คำถาม:

หลวงพ่อ:

ถ้ามันแรง สู้ไม่ได้ก็ถอย ศัตรูเข้มแข็งเกินไป เกินกำลังที่เราจะไปสู้กับมัน ถอยเข้าป้อม ทำสมถะเลย หายใจเข้าพุทออกโธ ลืมร่างกายไป ลืมร่างกายที่เจ็บป่วยไป พอจิตมันมีกำลังขึ้นบางทีความเจ็บป่วยมันลดลง คนทั่วๆ ไป เวลาไม่สบาย ร่างกายไม่สบาย จิตมันภาวนาไม่เป็น มันจะขยายความรับรู้ ความเจ็บปวดจะมากกว่าความเป็นจริง ฉะนั้นถ้าเราสู้ไม่ไหว เราถอยกลับมาทำสมถะเลย ลืมมันไปเลยร่างกายนี้ กลับมาอยู่กับลม กลับมาอยู่กับ พุทโธไป พอจิตมีกำลังก็ค่อยกลับไปเรียนรู้ความจริงของร่างกายใหม่

ร่างกายไม่มีอะไร ร่างกายมีแต่ทุกข์ เราไม่ได้เรียนเพื่อให้มันเป็นสุข แต่เราเรียนเพื่อให้จิตมันยอมรับความจริงว่าร่างกายมีแต่ทุกข์ เรียนเพื่อเอาตัวนี้ ถ้าจิตยอมรับความจริงได้ จิตก็หมดความดิ้นรน จิตหมดความดิ้นรนจิตก็เข้าถึงความสงบสุข เพราะเราเห็นความจริงของร่างกาย ที่จริงถ้าจิตเรามีกำลังพอ เราแยกขันธ์ไปเลย กายส่วนกาย ความเจ็บปวดคือเวทนาส่วนเวทนา จิตมันมีความกังวลเกิดขึ้น ความกังวล ความไม่ชอบใจ ก็เป็นสังขาร จิตเป็นคนรับรู้ ถ้าเราแยกขันธ์ได้ จะรู้ว่าเราไม่ได้ตายหรอก ธาตุมันแตก ขันธ์มันดับ ค่อยๆ ดู ค่อยๆ แยกขันธ์ไป ตอนไหนแยกไม่ไหว ทำสมถะเลย