สร้าง New Normalให้เคยชินที่จะรู้สึกตัว
จิตของเราในขณะนี้เป็นอย่างไรคอยรู้สึกไปเรื่อยๆ หัดรู้สึก หัดที่จะรู้สึก ไม่ใช่หัดที่จะหลง มาฝึกความเคยชินใหม่ที่จะรู้สึก จิตใจเรามีความสุขก็รู้ จิตใจเรามีความทุกข์ก็รู้ จิตใจจะดีก็รู้ จิตใจจะโลภ จะโกรธ จะหลงอะไรอย่างนี้ก็รู้ อย่างเวลาอยากฟังเทศน์ อยากมาวัด เห็นเขาเปิดจองลงทะเบียนก็ลงบ้าง ตอนนั้นจิตเป็นกุศล อยากมาฟังธรรม พอถึงเวลาจะมาวัดจริง มันขี้เกียจตื่น นี่อกุศลมันเกิดแล้วถ้าเราเคยฝึกของเราดี จิตเราเป็นกุศลเราก็รู้ จิตมันขี้เกียจขี้คร้านขึ้นมาเราก็รู้ หัดรู้มันไปเรื่อยๆ สุดท้ายมันจะเห็นว่าความรู้สึกทุกชนิดมันไม่ใช่จิต จิตเป็นคนรู้สึก แต่ความรู้สึกไม่ใช่จิต คนละอันกัน เพราะฉะนั้นเราฝึกมากๆ เราก็จะเห็นว่าจิตก็อันหนึ่งความรู้สึกก็อันหนึ่ง จิตเป็นแค่คนรู้ ส่วนความรู้สึกนั้นมันเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไป จิตทำหน้าที่ธรรมชาติรู้เท่านั้นเอง